Qulaq gündə bir xəbər eşitməsə kar olar...
Təsəvvür edirsinizmi, bir dəstə erməni Laçında "mədəni irs" üzrə anma törəni keçirib. Söhbət şəhərdəki kilsədən, Qarabağ müharibəsi iştirakçılarının abidələrindən və digər "görməli yerlər"dən gedir. Gülməlidir, söhbət hansısa qədim və mübahisəli bir məsələdən gedir və ermənilərin taleyinə ağladıqları kilsə işğaldan 6 il sonra, 1998-ci ildə Laçında inşa edilib. Sonrakı illərdə Laçında ermənilər özlərinin heç vaxt yaşamadığı Azərbaycan torpaqlarını işğal etmiş əsgərlərə həsr olunmuş yeni abidələr ucaldıblar. Bütün bunlar ermənilərin mədəni irsidirmi? (Turan).
Dünyada vahid “mədəni irs” anlayışı yoxdur, lakin keçmiş nəsillərin yaratdığı, nəsildən-nəslə ötürülən maddi və mənəvi mədəniyyət obyektlərinin dəyərli və hörmətli hesab olunması ümumqəbuledilmiş haldır. Bu əşyalar arxeoloji, elmi və ya bədii dəyərə malik olmalıdır.
İşğal illərində ermənilər işğal olunmuş digər ərazilərdəki kimi, Laçının da yerli əhalisinin mədəni irsi sayılan bir çox obyektləri məhv ediblər. Bunlar məscidlər, qəbiristanlıqlar, kitabxanalar, teatrlar, muzeylərdir. Bu əşyaların eksponatlarının mütləq əksəriyyəti oğurlanıb və ya məhv edilib. Eyni zamanda bu torpaqlarda ilk növbədə kilsələr şəklində “ermənilərin mədəni irsi” ortaya çıxıb. Məsələn, Cəbrayıl rayonunda Azərbaycanın bu bölgəsini ələ keçirmiş erməni əsgərlərin şərəfinə tikilmiş ibadət evini göstərmək olar.
Əslində bütün bunlar işğal dövrünün mirasıdır və ermənilər Azərbaycanın mədəni irsinə vurduqları ziyana görə uzun müddət cavab verməli olacaqlar.
