QARABAĞ–KƏLBƏCƏR NİSGİLİ, MÜQƏDDƏS MƏZARIN DA ƏSİR DÜŞDÜ, ANACAN
Kəlbəcər! Bu söz hər dəfə dilimə gələndə, bu kəlmə hər dəfə qulağıma çatanda içimdən gizilti keçir, məni soyuq tər basır. Çünki qoynunda dünyaya göz açdığım, Yer üzünün cənnət guşəsi saydığım bu ulu torpaq uzun illərdir əsirlikdədir. Axı mən də burada dünyaya göz açmışam. Ata-anam, baba-nənəm, bacı-qardaşlarım, mənə doğma olan insanlar da bu ulu torpaqda doğulmuşuq. Gözündən öpdüyümüz, gecə-gündüz sevə-sevə vəsf etdiyimiz bulaqlarımızın gözündən indi nankor ermənilər su içir.
