Elə insanlar var ki, haqqında danışdıqca özün nura boyanırsan, arınırsan, saflaşırsan. Həmən ağlına gələn ilk cümlə də bu olur: “Onlarsız, dünya yəqin ki çoxdan, lap çoxdan dağılardı…” Biz adətən dahi şəxsiyyətlərdən söhbət açarkən “onun dünyaya gəlişi bir hadisəydi…” deyirik. Bu fikrə etirazım yoxdur, sadəcə, həyatın amansız acılarını az qala bal-şəkər kimi qəbul edib yola davam edən, zorla közərən odunu alışdırıb yandıran, qurumuş ağaca can verən, soyuq baxışları sevgiylə boğulan göz yaşlarına çevirməyi bacaran xilqətlərin gəlişini necə adlandıraq?
Bəşəriyyətə nümunə ola biləcək bir ailənin nağıl kimi həyat hekayəsini qısa şəkildə anlatmağı özümə mənəvi borc bildim.
Üç yaşlı Vəfa ailəsiylə birgə Gəncədən Rusiyaya köçür. Avtomobillərin keçməsinin yasaq olduğu ərazidə gül toplayan Vəfanı bütün həyatını kökündən dəyişəcək o müdhiş hadisə baş verir. Zibildaşıyan maşın balaca qızcığazı vuraraq iki ayağından məhrum edir. Saniyələrin il kimi keçdiyi uzun, məşəqqətli zaman başlayır. Aylarla xəstəxana çarpayısından günəşə boylanan Vəfa ilk öncə ayaqlarına əzabla, peşmanlıqla baxsa da, zaman-zaman vərdiş etdi, həm də üsyana qalxmadan...
Həmin olaydan çox keçməmiş, yaranın, ağrının yeri qaysaqlanmamış daha bir dəhşət yaşandı - qardaşı hovuzda boğularaq ailəni də, balaca Vəfanı da sarsıtdı, hüznə, qəm-qüssəyə boğdu. Bu faciəli hadisədən az sonra ailə doğma el-obasına - Gəncəyə qayıtdı.
Bir dəfə oxumuşdum ki, alimlər uzunmüddətli təcrübələrin nəticəsi kimi, belə bir fikri təsdiqləyiblər: “İnsan əsil xarakterini, simasını və mənəvi çəkisini həyatın zor, çətin günlərində açır”.
İllər öz axarıyla keçirdi. Vəfa artıq tələbə idi. Səhhətiylə bağlı tez-tez qardaş Türkiyəyə yolu düşürdü. Yeni bir sınaq, yeni bir imtahan... Ancaq bu dəfə Tanrının sınağına təkcə Vəfa xanım yox, ilk baxışdan içində bir təlatüm yaranan türk arkadaşımız Mehmet Akduz da tuş gəldi. Fikrində qəti idi - Vəfayla ailə qurmaq... Mehmet bəy Vəfaya Allah qarşısında ömrünün sonuna qədər bir vəfa andı verdi və bu sədaqətin bəhrəsidir ki, isti ailə yuvasında iki gözəl qız övladı böyüyür.
Forma dəyişsə də, məzmun eyni idi… Çətinliklər, sınaqlar, kənardan soyuq baxışlar... Hər ikisi yaxşı bilirdi ki, bu çətinliklər bitməyib və bitməyəcək. Ancaq vacib olan əlac var: sevgi, səmimiyyət, qarşılıqlı anlaşma...
Vəfa Akduz illərdir ictimai-siyasi həyatda çox fəaldır. “Gülüstan” Kimsəsiz Uşaq və Qadlnlara Yardlm” İctimai Birliyinin sədridir. Qadın problemlərindən tutmuş qazilərin sağlıq, sosial məsələrinin çözülməsində daim onların yanındadır. Bir-birindən maraqlı, əhəmiyyətli layihələr Vəfa xanımı gün-gündən həyata daha çox bağlayır.
İndi bu sətrləri oxuduqca əminəm ki, düşünəcəksiniz: “Bəs nədən içində bu qədər həyat sevgisi, qurub-yaratmaq eşqi, insanlara yardım etmək üçün dünyanın o başına getməyə hər an hazır bir xanım millətin elçisi olmasın?” Bildiyim qədər, növbəti parlament seçkilərində Vəfa xanım bu imtahan qarşısında da özünü sınayacaq.
Gəlin biz də xeyr-duamızı verək. Əminəm ki, Vəfa Akduz zərif çiynlərini həyatının baş qəhramanı ər oğlu ər Mehmet Akduz və bir-birindən gözəl, ağıllı balaların söykəyərək, ona etimad edən xalqıyla bərabər, dünyamızın əminaman, sağlam, firavan olması üçün hələ çox işlər görəcəklər inşəallah. Uğurlar olsun!
Jalə Cəfərova,
filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, “Milli Mədəniyyətin Təbliği” İctimai Birliyinin sədri
